همبستگی حمایت اجتماعی ادراک شده، تعلق پذیری خنثی و احساس بار بودن با خودکشی در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی حمایت اجتماعی ادارک شده، تعلق پذیری خنثی و احساس بار بودن با افکار و رفتارهای خودکشی در دانشجویان می باشد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. نمونه ها شامل 295 دانشجوی در حال تحصیل در دانشگاه محقق اردبیلی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند. شرکت کنندگان پرسشنامه ی نیازهای بین فردی، حمایت اجتماعی ادارک شده و  مقیاس تجدید نظر شده ی رفتارهای خودکشی را تکمیل کردند. داده های پژوهش توسط شاخص های آمار توصیفی، تحلیل همبستگی پیرسون، ضریب تفکیکی، رگرسیون چند متغیره و با استفاده از نرم افزار spss تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر حاکی از ارتباط سازه های نیازهای بین فردی، به ویژه عامل ادارک بار بودن با افکار و رفتارهای خودکشی در دانشجویان است. همچنین بین مؤلفه ی حمایت اجتماعی ادارک شده، به ویژه حمایت اجتماعی ادارک شده از سوی خانواده و دوستان با افکار و رفتارهای خودکشی و همچنین تعلق پذیری خنثی و ادارک بار بودن همبستگی معنی داری وجود دارد؛ ولی با این حال، با کنترل نیازهای بین فردی از طریق همبستگی تفکیکی، همبستگی حمایت اجتماعی ادارک شده و رفتارهای خودکشی از بین می رود که حاکی از شباهت دو سازه ی نیازهای بین فردی و حمایت اجتماعی ادارک شده می باشد. با این حال، حتی با کنترل حمایت اجتماعی ادارک شده، باز هم همبستگی نیازهای بین فردی و رفتارهای خودکشی، معنی دار بود که از این بین نیز عامل ادارک بار بودن به طور معنی داری توانایی تبیین بهتری را در قیاس با تعلق پذیری خنثی داشت، هر چند که تعلق پذیری خنثی به طور معنی دار هر چند ناچیزی قادر به پیش بینی رفتارهای خودکشی بود. نتیجه گیری: نطریه بین فردی-روان شناختی خودکشی تا حدود متوسطی قادر به پیش بینی و تبین افکار و اعمال خودکشی است.